Leestekst
bij het huwelijk
van

PATRICK & MATHILDE
Ede, Klein Zwitserland
Zaterdag, 2 juli 2022

Klein Zwitserland
Datum: zaterdag, 2 juli 2022 – tijd: 14.15 uur
Bruidspaar: Patrick – Mathilde

JIJ
Omdat jij leven kunt
Met een ander zoals jij bent
Omdat jij altijd anders bent
Dan die ander jou kent


Omdat jij jouw heilig vuur
Niet verstikken laat in rook
Omdat jij weet wat liefde is
Daarom weet die ander het ook.


Patrick en Mathilde, en hartelijk welkom in de trouwlocatie van “Klein Zwitserland”.
Dit voor de dag die, naar ik hoop, één van de mooie dagen in jullie leven mag zijn.
Niet de enige mooie, want dan zou het op zijn. Over en uit!
Dus mogen jullie hieruit concluderen dat, ik hoop dat, jullie samen nog heel veel
van die mooie dagen mogen beleven. Van die dagen die, als jullie er heel, heel veel
later op terugkijken, erom moeten strijden welke uiteindelijk de mooiste dag
was. Maar dit neemt niet weg dat, dit één van de mooie dagen in jullie leven is,
daarover valt niet te twisten.
Mar vooral wordt vandaag het feest van jullie liefde gevierd.
Een heel hartelijk welkom voor de ouders van Patrick, mevrouw █ en
haar partner de heer █.
En de ouders van Mathilde, de heer en mevrouw █.
Mevrouw █, mijnheer █ en mijnheer en mevrouw █
Vandaag wordt er hoe we het wenden of keren weer een periode in het leven van
Patrick en Mathilde afgesloten.
Deze afsluiting houdt dan ook onvermijdelijk in dat er en nieuw begin is.
Zo wordt er vandaag ook in uw leven een periode afgerond, is er ook in uw leven
een nieuw begin en blijft u van een afstand toekijken.
Ook is er een heel, heel hartelijk welkom voor oma █ en opa en oma █.
Oma █ en opa en oma █ het lijkt mij heel leuk en heel bijzonder
om bij het huwelijk van Patrick en Mathilde aanwezig te kunnen zijn en zoals we
hier in de regio dan gewend zijn te zeggen, we hopen dat u er nog maar heel, heel
lang getuige van mag wezen.

Dan heb ik ook nog een heel hartelijk welkom voor de verdere familie en vrienden
van Patrick en Mathilde.
Verder is het een vandaag ok een da van herinneren.
In de periode dat Nederland leed onder de gevolgen van de covid19 zijn opa en
oma █ aan de volgen van corona overleden.
Een, voor jullie als naaste familie, verdrietige en trieste gebeurtenis
Ongetwijfeld zijn jullie vandaag in gedachten bij hen en zo zijn zij vandaag ook
hier. Over jullie schouders kijken zij mee en zien dat het goed is.
Patrick en Mathilde, familie en de andere aanwezigen, als iemand rum twee jaar
geleden de voorspelling had gedaan dat de wereld spoedig op zijn kop zou staan
en de bewoners van deze wereld in en bizarre, krankzinnig rondtollende
achtbaan zouden zitten. Hij of zij zou voor dwaas zijn versleten.
Maar helaas het is de realiteit en moeten wij, de opens weer nietige mens, er
samen het beste van zien te maken.
Hoewel volkomen onbelangrijk en slechts en radertje in het verloop van deze
dag, wil ik mij aan u, die mij niet kent, even voorstellen.
Dan weet u in ieder geval wie deze man is, die hier nu in toga vermomd, het
woord voert. Mijn naam is Henk van Roon, in het dagelijks leven ben ik Vinoloog
en op afstand nog een heel, heel klein beetje wijnhandelaar.
Want ook ik, behoor sinds een aantal jaren, tot het snelgroeiende leger van
gepensioneerden. Maar dan wel één van die gepensioneerden die, kampt met een
chronisch gebrek aan vrije tijd.
Ondanks dit chronische gebrek aan vrije tijd heb ik, de meest voldoening
gevende baan die en gemeente te vergeven heeft.
Samen met een aantal collega’s ben ik n.I. buitengewoon ambtenaar van de
Burgerlijke stand van de gemeente Ede. De zogenaamde Babs of trouwambtenaar
en ik kan u met de hand op het hart verzekeren dat het ongelooflijk leuk werk is
om aan één van de mooie dagen in het leven van en mensenpaar een bijdrage,
hoe bescheiden ook, te mogen leveren.
Het openingsgedichtje “Jij” is een liedje van de hand van Freek de Jonge en
twee coupletten uit dit liedje zijn door mij voor vandaag een beetje bewerkt.
Patrick en Mathilde, dit is en meer dan en bijzondere dag.
Deze dag is de dag waarop, jullie door middel van het huwelijk, de bezegeling van
jullie liefde vieren. Om nu binnen de wettelijke begrenzing van het huwelijk
geluk en geborgenheid bij elkaar te zoeken.

Het is de bekroning van een tijd, die zo’n kleine twee jaar omvat en vandaag
willen jullie, heel bescheiden, de wereld laten weten dat jullie ok volgens
wettelijke regels voor elkaar hebben gekozen.
Familie en de andere aanwezigen. Dit is ok voor u een bijzondere dag
Want vandaag viert u het huwelijk van twee mensen, die elkaar, zoals is gemeld,
nu zo’n twee krappe twee jaar kennen en vanaf dit moment hebben zij
voortdurend an hun relatie gewerkt en bereikt deze relatie vandaag, met hun
huwelijk, een hoogtepunt in hun beider leven.
Tevens bevestigen zij hiermee het gezegde dat, wat goed is ook snel komt.
Want Patrick en Mathilde, hoe we er ok tegenaan kijken, de huwelijksdag is en
blijft niet alleen een feestelijke -, een bijzondere -, maar toch ok beetje een
ernstige dag in ons leven.
Iedere da worden er in de wereld duizenden huwelijken voltrokken.
Elk huwelijk met zijn eigen geschiedenis.
Elk huwelijk volgens zijn eigen rites.
Elk huwelijk volgens zijn eigen tradities en toch mogen we ieder huwelijk, zonder
voorbehoud, uniek noemen.
En na het, in ieder geval voor mij, wel heel bijzondere en prettige gesprek dat ik
met jullie heb gevoerd, durf ik te stellen, dit huwelijk niet in het minst.
Zoals reeds gezegd de huwelijksdag is en feestelijke dag.
Maar Patrick en Mathilde het is ok een dag die vragen oproept.
Vragen waarop en dat is maar gelukkig ook, het alleen de toekomst is die, daar
het antwoord op weet en kan geven.
Familie en vrienden, dit gaat een verhaal worden, gevuld met enkele
herinneringen van twee mensen die, elkaar nu bijna twee jaar geleden voor het
eerst ontmoet hebben. In deze relatief korte tijd, zijn zij heel veel van elkaar
gaan houden en mede daardoor, zijn zij vandaag het middelpunt van deze intieme
en zeker feestelijke dag.
Daarvoor is het van belang dat ik u in vogelvlucht de voorgeschiedenis van deze,
liefdevolle relatie even vertel. Want hoe ontmoeten twee hartelijke en nuchtere
mensen elkaar. Maar nog belangrijker is de vraag, hoe wordt het wat tussen hen
beiden.
Misschien wordt het ok en warrig verhaal, want de feiten waarop dit verhaal
zijn gebaseerd zijn mij, ondersteund door mooie fotoboeken, wel heel
enthusiast, maar beslist niet chronologisch, soms aarzelend, vaak mompelend,
regelmatig elkaar corrigerend verteld. Waarbij dan even later en even zo vrolijk
de correcties weer werden gecorrigeerd.

Daarbij komt nog dat, het gesprek vaak alle kanten uitwaaierde en zo kon het
gebeuren dat wij het soms ok nog even over hun huwelijk hadden…
Voor u hoop ik dat ik er enige lijn in heb kunnen aanbrengen en dat u, die
verhaallijn kunt blij ven volgen. Een handicap daarbij is, voor mij en dus nu ook
voor u, dat ik volgens degenen die mij lief zijn en zeggen mij goed te kennen,
behoorlijk chaotisch ben. Maar we laten ons daardoor niet weerhouden en gaan
van start. Dus laten we een wijle, wat herinneringen ophalen.
We schrijven het einde van het door covid19 beheerste jaar 2020, er is een
jongeman in wie wij Patrick herkennen ook is er een jonge vrouw in wie wij op
haar beurt Mathilde herkennen.
Door de beperkende maatregelen van covid19 zijn de sociale contacten voor
zowel Patrick en Mathilde tot en minimum teruggebracht.
Gezicht verbergende mondkapjes bepaalden het leven.
Om de daaruit voortvloeiende verveling te bestrijden zoeken ze naar een
oplossing. Ze willen hun blik verruimen, andere mensen leren kennen.
Voor Patrick was het: “wie weet”. Bij hem speelde op de achtergrond de
gedachte mee dat hij er misschien, heel misschien, wel de ware zouden vinden?
Voor Mathilde was het louter en alleen nieuwsgierigheid, zegt ze.
Zo gebeurde het dat ze hun toevlucht nemen tot een niet meer weg te denken
fenomeen in one hedendaagse samenleving, ze schrijven zich in bij een
datingsite. In hun geval was dat de datingsite “Facebookdating”.
Het was z0’n 17 jaar geleden dat ik, als ambtenaar van de Burgerlijke stand van
de gemeente Ede, voor het eerst met het fenomeen “datingsite” te maken kreeg
en u mag het gerust weten, ik was sceptisch. “Dit kan niet goed wezen.
Maar in de loop van de jaren is mijn weerstand tegen de datingsites, in het
algemeen genomen, als de sneeuw voor de zon verdwenen. Voor de betrokkenen
en hun omgeving voelde het altijd goed. Zo ook hier.
Maar laten we niet afdwalen en terugkeren naar het verhaal.
Zowel Patrick als Mathilde maken en profiel aan en aan dat profiel wordt
gezaagd, gevijld, geschuurd, gelakt en gepolijst.
Flatteuze foto’s worden toegevoegd.
Als ze tevreden zijn met het resultaat wordt het profiel op “Facebookdating’
gezet en begint het gespannen wachten.
Het eerste, virtuele, contact is eind 2020, de teksten en de foto’s maken
nieuwsgierig en smaken naar meer. Dus wordt het appcontact en ok die vele
appjes zijn veelbelovend en dot ze naar een volgende stap verlangen.
Zo kan het gebeuren dat er een fysieke af spraak wordt gemaakt.
Die afspraak wordt gepland in het bos op de Grebbenberg, samen wandelen.
De dag van de afspraak is daar en gaan twee lichtelijk nerveuze jonge mensen op

Er wordt gewandeld, er wordt gepraat, mensenlief wat hadden die twee elkaar
veel te vertellen. O ja ook werden er tijdens de wandeling van meegebrachte
minigebakjes genoten. Minigebakjes, hoe verzin je het?
De wandeling begon om één uur en eindigde pas zo rond zes uur en dat mag zeker
veelbelovend worden genoemd, er was en klik.
Ondanks de gebakjes, waren ze hongerig en wordt er In Rhenen bij Restaurant
De Koning van Denemarken en afhaalmaaltijd gehaald (het is covid19 nietwaar?).
Ze dineerden, ook heel covid, in de auto. Dan is de dag nog niet ten einde want ze
besluiten om ’s avonds bij Patrick thuis naar en film te gaan kijken.


Hoe veelbelovend naar de toekomst toe gerekend, alles smaakte naar meer.
De volgende afspraak is wandelen op het landgoed Kwintelooijen tussen
Veenendaal en Rhenen. We schrijven dan 23 december 2020 en ok deze
afspraak dot naar een volgende verlangen, de verliefdheid ontluikt.


Al op 27 december, derde kerstdag is het verkering.
Ik heb het gezegd: “wat goed is, komt snel.”
Met de verkering gaat het goed, er zijn geen dipjes te melden, dus helaas voor u,
ok geen roddels. En de tijd verglijdt, het is een tijd waarin ze steeds meer naar
elkaar toegroeien, hun liefde voor elkaar verbreedt en verdiept zich.
In 2021 koopt Mathilde met de hulp van haar vader en auto, is ze niet meer
afhankelijk van haar ouders en kan ze vaker naar haar Patrick.


Ook gaan ze in 2021 samen op vakantie het wordt een drie weken durende reis
die ze door veel Europese landen vert. In Zwitserland komt en jeugddroom van
Patrick uit.

Daar waar de Rijn ontspringt en niet meer dan een beekje is te noemen vinden ze, met hulp van en Zwitserse goudzoeker, wat goud, goud
bestemd voor hun trouwringen wordt de droom van Patrick werkelijkheid.


Ook in die tijd woont Patrick in Doorwerth en daar loopt het huurcontract op het
eind. Verder zijn ze in die tijd ervan overtuigd dat ze onafscheidelijk zijn, dat
ze onvoorwaardelijk samen verder willen op hun reis door het leven.
Dus wordt bersloten om een huis te gaan kopen. Het eerste huis wat wordt
bezichtigd past hun als de bekende handschoen, dus wort en bod uitgebracht
en dat bod wordt geaccepteerd. We schrijven dan 10 december 2021.
Op zeventien januari 2022 ontvangen ze de sleutels en beginnen de
voorbereidingen voor hun huwelijk.


Op 8 maart, tijdens een snowboardvakantie in Zwitserland, Samen in de sneeuw,
terwijl een vriend een foto van hen beiden maakt, gaat Patrick voor een
nietsvermoedende Mathilde op de knieèn en vraagt hij zijn Mathilde, de liefde
van zijn leven ten huwelijk en geeft haar een verlovingsring.


Het antwoord van een even sprakeloze als blije Mathilde mag bekend heten, want
als anders was geweest dan was u hier vandaag niet tezamen gekomen.

Terug in Nederland maakt een goudsmid de trouwringen waarin het gevonden
goud en de verlovingsring van Mathilde wordt verwerkt.


En dus is het vandaag, op zaterdag, de 2° dag van de hooimaand van het bizarre
jaar 2022, bijna twee jaar na het ongewisse begin van hun relatie is het zover.
Patrick en Mathilde trouwen.
Ze gaan ervoor, helemaal.
Ze durven het aan.
Samenleven.
Samen, een leven lang.
Patrick en Mathilde, het word tijd voor het meer serieuze deel van deze dag.
Als antwoord op mi jn vraag: “Waar denken jullie aan bij het woord trouwen?”
Kreeg ik de volgende antwoorden:
“Een verbintenis voor het leven en de bevestiging van onze liefde.
Deze antwoorden zijn, als je het even op je laat inwerken, beslist geen
vrijblijvende antwoorden. Want met het uitspreken van dat:
“En verbintenis voor het leven en de bevestiging van one liefde.
Is het niet gedaan. Daarmee is wat uitgesproken werd niet afgerond.
Nee, deze antwoorden scheppen, hoe we het wenden of keren wel verplichtingen.
Daaraan moet gewerkt worden en dat niet alleen vandaag, maar ok morgen,
overmorgen, dit tot in die verre, verborgen en duistere toekomst.
Dit mot je samendoen, samen blijven don en vooral samen onderhouden en dan
kan het. Dan kan het heden naadloos overgaan naar de toekomst.
Besef daarbij dat jeer niet alleen voor staat, je kunt jouw leven, nu het verdere
leven lang met een ander delen. Nu een leven lang met jouw liefde delen.
Daarbij hoort ok het samen beslissingen nemen. Ook dit houdt in dat je de
verantwoordelijkheden neemt en deelt. Dat je de ander stunt als die het nodig
heeft. Dit houdt ook in dat je naar de ander wilt luisteren en houdt dit alles in,
dat je ervoor elkaar bent. Ok wil je elkaar gelukkig maken en dat houdt dan
weer in dat je jouw ego of mening soms moet wegcijferen voor het ego of mening
van de ander. Voor het geluk van die ander.
Maar weet dan, uiteindelijk wordt het geluk van die ander ook jouw geluk.
Zoals gedeelde smart halve smart is, zo is gedeeld geluk dubbel geluk en je gaat
voor altijd en eenheid vormen.
Want bedenk daarbij dat, het leven it vormen bestaat en voor jullie relatie
hebben jullie ook een vorm gekozen. Een traditionele vorm.
De vorm van het wettelijke huwelijk en naar mijn mening is dit een goede vorm.
Daarom, als ik jullie een raad mag geven verlies ook na vandaag de vormen niet
uit het oog.

Over het algemeen worden vormen als beklemmend ervaren. Vormen horen bij
het verleden, vormen waren en zijn passé werd en wordt gezegd,
Maar niets is minder waar. De afgelopen tijd is maar al te goed gebleken dat
goede vormen nodig zijn in en zich snel veranderende maatschappij.
Een jachtige, hectische, soms rommelige maatschappij waarin het ego zich meer
en meer laat gelden en dit ego vaak geen rekening wenst te houden met de
medemens en de daarmee samenhangende goede vormen uit het oog worden
verloren.
Vergeet daarbij nit dat jullie heel verschillende mensen zijn, opgegroeid
volgens de vormen van het gezin waarvan jullie ooit del uitmaakten en natuurlijk
volgens de vormen van jullie eigen leven. Blijf dan ok vragen naar het waarom
van de dingen, in plats van zeals vanzelfsprekend aan te nemen.
Want morgen, morgen gat het jachtige, hectische, rommelige leven van alledag
gewoon verder. Gedragen door de vorm van die dag.
Patrick en Mathilde, na deze inleiding wil ik overgaan tot het wettelijke gedeelte
van dit samenzijn.
Daartoe wil ik beginnen met een wetsartikel voor te lezen. Het betreft artikel 81
en dit heeft betrekking op de rechten en verplichtingen van de echtgenoten
jegens elkaar.
Artikel 81 luidt als volgt: Echtgenoten zijn elkander getrouwheid, hulp en
bijstand verschuldigd. Zij zijn verplicht elkander het nodige te verschaffen.
Dit wil in niet ambtelijke taal zeggen: zorg voor elkaar, voor nu en voor later.
Niet alleen onder zonnige omstandigheden maar ook in sombere tijden. In voor.
en tegenspoed.
En dan nu, bruid en bruidegom, zijn we aangekomen war het vandaag allemaal
omdraait, het jawoord.
Mag ik jullie daarom verzoeken op te staan, elkaar de rechterhand te geven en te
antwoorden op de vraag die ik jullie ga stellen.
Patrick, neem je an tot je wettige echtgenote Mathilde en beloof je trouw alle plichten te zullen vervullen die wet aan de
huwelijkse stat verbindt?
Wat is hierop jouw antwoord?
Mathilde, neem je aan tot je wettige echtgenoot Patrick
en beloof je trouw alle plichten te zullen vervullen die wet aan de huweliikse
stat verbindt?
Wat is hierop jouw antwoord?

Dan verklaar ik als ambtenaar van de burgerlijke stand van de gemeente Ede dat
jullie vanaf dit moment wettig door het huwelijk zijn verbonden.
De ringen worden gewisseld.
Maxim (16jr) draagt de ringen.
Het bruidspaar mag elkaar feliciteren.
Patrick en Mathilde, jullie mogen weer gaan zitten dan kan ik de huwelijksakte
voorlezen.
Op zaterdag, 2 juli 2022 is in de gemeente Ede het huwelijk voltrokken van:
Patrick
geboren te █ op █
en
Mathilde
geboren te █ op █
Zij hebben verklaard, dat zij elkaar aannemen tot echtgenoten en getrouw alle
plichten zullen vervullen, die de wet an de huwelijkse staat verbindt, waarna de
ambtenaar van de burgerlijke stand de uitspraak heeft gedaan, dat zij door het
huwelijk an elkaar zijn verbonden.
De bruidegom is een kind van:

en

De bruid is en kind van:

en

Als getuigen ware tegenwoordig:
1. █
2. █
Waarvan akte, opgemaakt door de ambtenaar van de burgerlijke stand van Ede.
Het ondertekenen van de akte: in tweevoud
Het Bruidspaar: Patrick en Mathilde
De getuigen:
1. █
2. █
broer █
broertje █
De Ambtenaar.

Patrick en Mathilde, mag ik jullie een gelukkige toekomst, met heel veel liefde en
voorspoed toewensen en denk er om blif communiceren en vooral, bliif van
elkaar houden.
Patrick en Mathilde, jullie hebben zojuist met jullie jawoord, jullie keuze voor
elkaar definitief gemaakt. Deze keuze wil ik accentueren met en door mij, voor
dit jawoord, bewerkt gedicht van Hans Bouma. Dit gedicht is in zijn
oorspronkelijke vorm verschenen in de bundel “Veel geluk” en het heet:
“Kies die ene”
Kies die ene
Genoeg
dat je aantast, witholt
vervreemd van jezelf.
Zoveel wegen
die je verraden.
Wees wijzer.
Weet wie je bent,
wie je mag zijn.
Een naam heb je,
een gezicht-
o luister,
volg het spoor.
Duizend wegen.
Jullie kozen die ene.
En ik? Ik wens jullie geluk.
Patrick en Mathilde, het is vandaag niet alleen en speciale dag het is ook een
redelijk drukke dag. Het begon voor jullie en de daggasten met de
welkomstbrunch. Na de brunch is het tijd voor de huwelijksplechtigheid.
Na plechtigheid wordt er op jullie huwelijk en geluk een toast uitgebracht en
worden de foto’s met de genodigden geschoten. Ok wordt dan de bruidstaart
aangesneden. Verder worden dan de foto’s geschoten en wordt het langzaam tijd
voor het diner. Aansluitend wordt de dag, jullie dag, met een feest besloten.
Over het verloop van deze dag hoef ik mij geen zorgen te maken.
Want zoals jullie mi vertelden moet met de hulp van de ceremoniemeesters en
regelaars █ en █ de dag, ongetwijfeld vlekkeloos verlopen.
Tenminste dat veronderstel. … en hoop ik.

Patrick en Mathilde, we kennen culinaire – en niet culinaire uitsmijters
De culinaire uitsmijters worden traditioneel genuttigd met ham, kaas of rosbief
De eieren soms dubbel gebakken en de dooiers af en toe doorgeprikt.
De niet culinaire uitsmijter wordt, zoals de traditie het wil, tot het laatst
bewaard. Ik heb nog zo’n niet culinaire uitsmijter.
In deze, dus niet culinaire, uitsmijter wordt de invloed die het huwelijk op de
mens heft verwoord
it een onderzoek van het CBS is naar voren gekomen:
Dat getrouwde mannen langer leven.
Dat getrouwde mannen zich gelukkiger voelen.
Dat getrouwde mannen vaker en betere baan hebben
Dat het inkomen van een getrouwde man in de regel beter is dan dat van hun
ongetrouwde collega’s.
Maar ook op andere terreinen scoort de gehuwde man beter dan zijn
ongetrouwde soortgenoot. Gemiddeld left de gehuwde man vier jar langer dan
ongehuwde mannen en drie jar langer dan gescheiden mannen.
Gehuwde mannen roken minder.
Gehuwde mannen drinken minder en zij letten meer op hun gewicht.
it datzelfde onderzoek blijkt dat, op de vrouw het huwelijk een minder groot
effect heeft. Maar ja die is dan ook, volgens datzelfde onderzoek en mijn eigen
ervaring, over het algemeen, zowel binnen als buiten het huwelijk de meest
stabile factor.
Tja, Patrick en daar moeten wij mannen het dan maar mee doen.
Maar wat ik hier eigenlijk mee wil zeggen is dit:
“Blijf je best doen. Want een goed huwelijk behoort tot het beste dat een mens
kan overkomen.” Ook dit laatste weet ik it eigen ervaring.
Patrick en Mathilde, mag ik jullie samen en u allen hier aanwezig een fine dag,
een goede gezondheid, en lang gelukkig leven toewensen.
Patrick en Mathilde, als ik ergens moeite mee heb is het een einde aan een
verhaal breien. Voor vandaag heb ik er het volgende op gevonden.
Daarom nu, echt tot slot nog een uitspraak van Inayat Khan.
Vraag mij niet wie of wat hij was. Waar en wanner hij leefde.
Het antwoord daarop mot ik helaas schuldig blijven.
Maar ik kwam zijn uitspraak tegen en vind deze heel raak.

“Het leven geeft de gelegenheid parels te verzamelen en steent jes weg te
werpen,
of steentjes te verzamelen en parels we te werpen”
Aan jullie de keus.
Mijn deel van de plechtigheid is voltooid.
Ik neem aan dat de ceremoniemeesters het nu van mij overnemen en hoop ik
jullie nog even voor het afscheid te zien.
Rest mij, u allen te danken voor de aandacht die
Patrick, Mathilde en ik van u mochten ontvangen.
Dank u wel.